yolun sonu

boş ekrana bakıyorum bikaç dakikadır

ne yazmam gerekli bilmiyorum bu duruma ne gider

hafif depresif yazmalımı yoksa hatalar yapmamış gibi karşı tarafımı suçlamalıyım

yoksa olmamış gibimi yaşamalıyım bu evreyi atgözlüğünü takıp tek bi yere odaklanıp günlerin ayların geçmesinimi beklemeliyim

Olmuyo bunları okuyan insanoğlu olmuyor işte.Ben kimimki kaderi değiştirebileyim

Sen kimi kandırıyorsun koçum sen ne olaylar atlattın.Bu son kararın sadece evelki olayları atlatabilme sebebindi sadece.Onu kaybediyorum evet bi taraftan isteyerek bi taraftan titreyerek,korkarak...Aramızdaki bağı koparamıyorum bi şekil karşımdasın durmadan.

Bu aşk değil sevgi değil.Sadece kötü şeylerden sıyrılabilmek için insanın güç alması gereken bi yer bi şey olması gerekiyordu.Benimki sendin.Ama bitti.

Bitti.

Telefonunu mesajlarını aylar sonra  sildim.Aklımdan çıkaramasamda.Resimlerini sildim.Her iyi-kötü anı unutamasamda.

Sende bende farklı yolları seçmek zorunda kaldık.Ortak paydada buluşamadık hiçbir zaman.

Aşamadık bazı şeyleri.Egomuzdu belki gururumuzdu bilmiyorum sadece tek şeyi biliyorum.

Hayatın bize verdiği şansı bu duvarların ardında bıraktık be kızım.Oluruna varmıyo bazı şeyler.

Yeniden denemeye kalkışmamak en iyisi şu saatten sonra.Yanımızda mutlaka birileri olacak.Ama ne zaman senden bahsedilse seni anarken gözlerim dolacak, sesim titreyecek bunu hissediyorum.Karşılıklı olmayacağını da bilerek.Güçlüsün sen çünkü bu konuda.

Güç kavramının değersiz olduğu bi bakış açısından bakıyorum olaya.Nedir yani kaybettik biz ne kazandık.o çok yakışan çift ne olduda düşman oldu şimdide yeni çıkmaya başlayan denyo aşıklar olduk.Yürümüyo kızım sadece bu.Senin-benim çabam yetersiz kalıyor artık.Kaderi değiştiremiyoruz dediğim bu işte.Sana senin yüzüne direk söyleyemediklerim bunlar..

Akıl oyunlarından bıktım artık.komplolar planlar yordu beni.Seni sevmek zormuş.Hayatlarımız ayrıldı artık.Ben yeni bi başlangıç yaptım ki sende.Geriye dönmek saçma.Ne diyorum ben ya

İnsanların suratlarında seni aramaktan bıktım artık.Ben senin kafamda yarattığım kopyalarını istemiyorum isteyemem zaten.Ben seni yanımda istedim.

Bu ayrılık yazısı olacaktı öyle devam edelim.

Bana katlandığın için teşekkür ederim.Bana yaşattıkların için.Beni hayatta tuttuğun yeni başlangıçlar için ilham ; zorluklar için güç verdiğin için.

Resmine bakarken aldığım ilham için.

Seni son gördüğümde ve ayrıldığımızda sana son sarıldığımda yavaşlayan zaman için

duran görüntü için o eşsiz acı için ...

..7 nisan 09

bugun seni andım gene

bomboş evde sesin yankılanıyor gibi geliyor ne biliyim sanki odamda oturuken gelip yanıma oturucak hiçbirşey olmamış gibi sessizce saatlerce birbirimizi düşünüyoruz  gibi hayal ediyorum

Sesin kulağımda

Ellerin elimde

Sensizlikte seni yaşıyorum.

Bunlar olurken bi anda kendime geldim.Trajikomik bi şekilde

Sen çok çabuk atlattın bunları eskisinden daha güçlüsün bana nazaran

peki neydi beni harabeye dönüştüren

neydi?

bağlanmayacaksın

bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne. 

" o olmazsa yaşayamam." demeyeceksin. 

demeyeceksin işte. 

yaşarsın çünkü. 

öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki. 

çok sevmeyeceksin mesela. 

o daha az severse kırılırsın. ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden. 

çok sevmezsen, çok acımazsın. 

çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem. 

çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini... 

hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin. senin değillermiş gibi davranacaksın. 

hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın. 

onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın. çok eşyan olmayacak mesela evinde. 

paldır küldür yürüyebileceksin. 

ille de bir şeyleri sahipleneceksen, çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin. 

gökyüzünü sahipleneceksin, güneşi, ayı, yıldızları... mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak. 

"o benim." diyeceksin. 

mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin... mesela gökkuşağı senin olacak. 

ille de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın. 

mesela turuncuya, yada pembeye. ya da cennete ait olacaksın. 

çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın. 

hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, hem de hep senin kalacakmış gibi hayat. 

ilişik yaşayacaksın. 

ucundan tutarak...

can yücel

mucize

14,03,2009 01,40

Gecenin ilerleyen saatleriydi.Klasik konusmalarımı yapıyordum arkadaşlarımla.Kafamda bitmiş günün değerlendirmesini yapıp kısa vadeli planlar kurarken bi taraftanda milletin sevgilileri hakkında -veya potansiyel sevgili adaylarına- çeşitli soruna cevap verip danışmanlık yapıyordum.Tam bana göre değilmi.Bütün ilişkilerimde suçlu olarak anılan, geçimsiz insan olan ben.

Nihilist olan arkadaşımdan bahsetmiştim.Onunla konusurken diğer taraftan okuldan elemanlarla geyik dönüyordu.Çift kişilikli olmanın meyvaları.Her ikiside aynı soruyu sordular farklı zamanlamayla.

-sorun ne ?

Okuldan olanı geçiştirdim bi şekilde ama diğeri ısrarcıdy olanları başından beri herşeyi bildiği için bi bakıma konusacak,tartışacak şeyler bulabiliyorduk."Nedir derdin?" dedi."Tamama o kız hayatında bi periyottu belki geçmen gereken bir sınavdı ve sen hala o periyotta sıkıştın kaldın" dedi.Haklıydı.Onunla olma ihtimalim kalmamıştı.Bende kendime yeni kişiler bulmalı , hayatıma hiçbirşey olmamış gibi devam etmeliymişim ki bu tip durumlarda tek ilaç bu olurmuş.Ama işin gerçek tarafı hoşlandığım kızların tümünü onla özleştirmem-onla kıyaslamam-onu bir şekilde gözümün önünde yaşatmam olmuştu.Onu türlü bedenlerde görebiliyordum.Şizofrenik ama acıyı dindiren bir çözümdü...

Aradan geçen zamanda üniversiteye başladık ikimizde.Yeni ortam , yeni çevre belkide yeni aşklar mottosuyla güzel gidiyordu.Hoşlandığım kendime yakın gördüğüm bi kızda vardı açıkçası.Ama içimden ona yazmak(!) gelmiyordu. bilmiyorum ondan sonra heralde aşık olma özürlü gibi bişey oldum.Yanımdakine de bunu hissettiriyordum-ki reddedildim sebebi ise benden yeteri kadar hoşlanmamasıydı-Çokta koymadı açıkçası.Umrumda bile değil.Gerçekleri görebilmem için bir araçtı bana.İyikide olmadı...

Şu akşama kadar düşüncelerim şu şekildeydi.Klasik muabbetlerden sonra saat 23ü gösterdiğinde yorgunluktan bitap düşen ben yatmaya gidiyordum.Son cümleleri yazarken ekranda bir pencere belirdi..

*********

...Kulağımda bi şarkı...Haykodan "Siren" arkasından "Ölüyorum"

Beni diri diri mezara sokanla yüzyüzeydim.Gözümde tanrıçalaştırdığım , uğruna neler yaptığım kız karşımda bana bakıyordu.Biranda onunla geçirdiğim 7-8 ayı düşündüm.Hayatımda tümden kopmasına , elimden kayıp gitmesini ölerek seyrettiğimi karşılıklı gururların hayatımdan çaldıklarını düşündüm.

Yıllar yılı bulduğum en güzel şeyi nasıl kaybettiğimi düşündüm..

Şu andan itibaren onunla hangi yüzle-hangi sıfatla hitap ediceğimi düşündüm.Masamın üstünde onu çizdiğim resmine baktım.Umutsuzdu bizim aramızdaki.Sınırlarımızı aşamamak.Aslında çok istedim ona zamanında itiraf edebilmeyi.Karşılıklı inatları bırakıp teslim olmak istediğimi.Yarın ne olacağını düşünmeden sadece sevebilmeyi.Sadece onu.

Eminim ki ikimizde ekranın karşısında ne konuşacağımızı düşünüyoruz.Benim konuşamayacağım konular belli sadece.Hayatımı nasıl harabeye çevirdiğini ondan sonra toparlanamamın verdiği psikolojiyle hayatımda değişenler,gidenler,kaybedenler.

.."Gitmeyen Gidişat" işte..sensiz gitmiyor

Zaman akıyor ama ben hep aynı yerdeyim.İçten içe ölüyorum..O savaşı kazandım edasıyla hayatını yaşarken bense ölümün yasını tutuyordum.Sonra işte bildiğiniz gibi zaman-ilaç kavramı.

Toparlandım

Eskisi kadar hayata,insanlara pozitif bakmasamda toparlandım.Yeni başlangıçlar oldu bendede.Bi şekil tutunuyordum hayata.Ve yeni takıntılar kazandım.Artık hoşlandığım kızlarda seni arıyorum.Sana özgü lafları duymak istiyorum , senin tepkilerini...seni istiyorum

Seni düşünerek dinlediğim şarkında aylar sonra aniden karşıma çıkman.

Hayatın onca taktığı çelmeden sonra ilk defa uzattığı el

Tünelin ucundaki ışık..Resmini görünce içimde bastırdığım duyguların tavan yapması

Gözün senden başkasını görememesi...

O kadar olan şeyden sonra onun benle konusmak istemesi

Onsuz çok zordu.

Çok zor

consequence itiraf vol.3

özeleştiri günlerimden birini daha yaşıyorum açikçasi

harabe şeklinde düşüncelerim toparlayamıyorum , odaklanamıyorum sapır sapır dökülüyorum

hayatımın ivmesi inişli çıkışlıydı eskiden hep canım sıkılırdı bu duruma

artık sürekli inişlerdeyiz..

kastım olan konuları birazdan şematik olaraktan giricem artık derdimi böyle anlatıyorum

Okul-iş-aşk-kavga-Klasik-monoton tonton ...

hmm gerçekleri açıklamanın vakti geldi.Okulum bombok gidiyor.Ders bazında değil bu bombokluk

hayalleri bulamamın verdiği depresyon üstüne terkediliş üstüne reddediliş ekliyoruz.Kısık ateşte 20 dk ısıttıktan sonra bana tak diye veriyoruz

bilmiyorum ya belki nankörlük ediyorum gibi de geliyo aslında ama beklentiler yukarda olunca

ikinci dönem biraz hararetli başladı.İlk günlerde hoşlandığım kız tarafından reddedildim.İtirafa gel aslında sadece kafa dağıtmak için yazmıştım ona.Biraz sahtekarlık üstüne kurduğum şeyler üstüne inşa etmek istedim bazı şeyleri doğal olarak yıkıldı.Daha evelde yazmıştım bu satırları her insanı ona benzetmek istiyorum bi şekilde tüm yolların ona çıktığını varsayıyorum kafamda.

Neyse ne diyoduk okulda umduğumu bulamıyorum.Umduğum nedir ? Ben bile bilmiyorum düşünün :D

iş desek evet işlerdende teker teker çıkarılıyorum gibi.Bilmediğiniz üzere bu zat'ı muhterem cv sinde yer tutsun diye gayriciddi müesseselerde ofisboyluk- grafikçinin yardımcısı"bildiğin photoshopçu yamağı " çek-senetçi bi şekilde giderken onlarında canıma tak etmesinden yavaşş yavaşş onlarıda bırakıcam gibi geliyor.

Saat 09,30 olduğu için böyle afili cümleler çaçalı bağlamalar yapamiyorum çünkü votka içmiyorum içtiğim şey acı dandik bi nescafe ahhh siz beni gece görün zaten yazıların farkından belli oluyo yani -bu da tırt çıktı-demeyin

okulu yazdık işi yazdık hayattan devam edelim..

ne yazsam buraya bilmiyorum açikçası.Yani hayattan istediklerimi hayat bana vermiyor bende inat ediyorum ona karşı uyuzluğum üst seviyede yani ne diyim kafamdaki sorunları yazamiyorum buraya aslında yazmam gerekli sonuçta burası benim sorun açma platformum ama