yolun sonu

boş ekrana bakıyorum bikaç dakikadır

ne yazmam gerekli bilmiyorum bu duruma ne gider

hafif depresif yazmalımı yoksa hatalar yapmamış gibi karşı tarafımı suçlamalıyım

yoksa olmamış gibimi yaşamalıyım bu evreyi atgözlüğünü takıp tek bi yere odaklanıp günlerin ayların geçmesinimi beklemeliyim

Olmuyo bunları okuyan insanoğlu olmuyor işte.Ben kimimki kaderi değiştirebileyim

Sen kimi kandırıyorsun koçum sen ne olaylar atlattın.Bu son kararın sadece evelki olayları atlatabilme sebebindi sadece.Onu kaybediyorum evet bi taraftan isteyerek bi taraftan titreyerek,korkarak...Aramızdaki bağı koparamıyorum bi şekil karşımdasın durmadan.

Bu aşk değil sevgi değil.Sadece kötü şeylerden sıyrılabilmek için insanın güç alması gereken bi yer bi şey olması gerekiyordu.Benimki sendin.Ama bitti.

Bitti.

Telefonunu mesajlarını aylar sonra  sildim.Aklımdan çıkaramasamda.Resimlerini sildim.Her iyi-kötü anı unutamasamda.

Sende bende farklı yolları seçmek zorunda kaldık.Ortak paydada buluşamadık hiçbir zaman.

Aşamadık bazı şeyleri.Egomuzdu belki gururumuzdu bilmiyorum sadece tek şeyi biliyorum.

Hayatın bize verdiği şansı bu duvarların ardında bıraktık be kızım.Oluruna varmıyo bazı şeyler.

Yeniden denemeye kalkışmamak en iyisi şu saatten sonra.Yanımızda mutlaka birileri olacak.Ama ne zaman senden bahsedilse seni anarken gözlerim dolacak, sesim titreyecek bunu hissediyorum.Karşılıklı olmayacağını da bilerek.Güçlüsün sen çünkü bu konuda.

Güç kavramının değersiz olduğu bi bakış açısından bakıyorum olaya.Nedir yani kaybettik biz ne kazandık.o çok yakışan çift ne olduda düşman oldu şimdide yeni çıkmaya başlayan denyo aşıklar olduk.Yürümüyo kızım sadece bu.Senin-benim çabam yetersiz kalıyor artık.Kaderi değiştiremiyoruz dediğim bu işte.Sana senin yüzüne direk söyleyemediklerim bunlar..

Akıl oyunlarından bıktım artık.komplolar planlar yordu beni.Seni sevmek zormuş.Hayatlarımız ayrıldı artık.Ben yeni bi başlangıç yaptım ki sende.Geriye dönmek saçma.Ne diyorum ben ya

İnsanların suratlarında seni aramaktan bıktım artık.Ben senin kafamda yarattığım kopyalarını istemiyorum isteyemem zaten.Ben seni yanımda istedim.

Bu ayrılık yazısı olacaktı öyle devam edelim.

Bana katlandığın için teşekkür ederim.Bana yaşattıkların için.Beni hayatta tuttuğun yeni başlangıçlar için ilham ; zorluklar için güç verdiğin için.

Resmine bakarken aldığım ilham için.

Seni son gördüğümde ve ayrıldığımızda sana son sarıldığımda yavaşlayan zaman için

duran görüntü için o eşsiz acı için ...

..7 nisan 09

bugun seni andım gene

bomboş evde sesin yankılanıyor gibi geliyor ne biliyim sanki odamda oturuken gelip yanıma oturucak hiçbirşey olmamış gibi sessizce saatlerce birbirimizi düşünüyoruz  gibi hayal ediyorum

Sesin kulağımda

Ellerin elimde

Sensizlikte seni yaşıyorum.

Bunlar olurken bi anda kendime geldim.Trajikomik bi şekilde

Sen çok çabuk atlattın bunları eskisinden daha güçlüsün bana nazaran

peki neydi beni harabeye dönüştüren

neydi?